Zwierzęta nie tylko wnoszą radość do naszego życia, ale mają też realny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Sprawdź, co na ten temat mówią badania i dlaczego obecność psa czy kota w domu może być najlepszą terapią.

Opieka nad zwierzęciem – zwłaszcza psem – wiąże się z większą ilością ruchu i lepszą kondycją fizyczną. Regularne spacery wpływają pozytywnie na układ krążenia, wspomagają pracę serca, regulują ciśnienie krwi i poziom cholesterolu.

Badania pokazują, że opiekunowie psów są średnio o 34% bardziej aktywni fizycznie niż osoby nieposiadające zwierząt. A to przekłada się na mniejsze ryzyko chorób układu krążenia i dłuższe życie. Co ciekawe – korzyści te są odczuwalne nawet w starszym wieku.

Zwierzę daje codzienną rutynę i poczucie celu. Trzeba go nakarmić, wyprowadzić, zadbać o jego komfort. To szczególnie ważne dla osób samotnych, w depresji lub na emeryturze, które tracą strukturę dnia.

Wielu seniorów przyznaje, że pies czy kot to dla nich największa motywacja, by wstać z łóżka i zająć się codziennymi obowiązkami. Dzięki zwierzętom czują się potrzebni, odpowiedzialni i mniej samotni.

Zwierzęta uczą dzieci empatii, cierpliwości i reagowania na potrzeby innych. Wspólne dorastanie z psem lub kotem wzmacnia kompetencje społeczne i emocjonalne.

Dzieci, które wychowują się ze zwierzęciem, szybciej rozwijają się emocjonalnie, są mniej impulsywne i lepiej radzą sobie z trudnymi emocjami. Co więcej – badania wykazują, że obecność zwierzęcia może obniżać ryzyko wystąpienia zaburzeń lękowych u najmłodszych.

Dla wielu osób pies lub kot staje się pełnoprawnym członkiem rodziny – kimś, kto daje poczucie bliskości i akceptacji. To szczególnie ważne dla osób mieszkających samotnie, przeżywających żałobę, rozstanie lub izolację społeczną.

Badania pokazują, że nawet krótka interakcja z psem potrafi obniżyć subiektywne poczucie samotności. Zwierzę nie ocenia, nie narzeka – po prostu jest, codziennie, bez względu na nasz nastrój czy wygląd.

Spacer z psem może być pierwszym krokiem do nowych znajomości. Opiekunowie zwierząt częściej rozmawiają z sąsiadami, poznają innych właścicieli psów, angażują się w życie lokalnej społeczności.

Zwierzę działa jak „społeczny katalizator” – pomaga przełamywać bariery, ułatwia nawiązywanie kontaktów i wzmacnia poczucie przynależności. Dla introwertyków, osób nieśmiałych czy nowo przybyłych do miasta może to być ogromna zmiana w codziennym funkcjonowaniu.