Misja "ALVIS" – stać się solidnym asystentem w rozwiązywaniu głównych problemów utrzymania zwierzaka, a także dać możliwość maksymalnej liczbie osób posiadać u siebie czworonożnego przyjaciela.

Byłem pewien, że mój pies w życiu kogoś innego nie wpuści za próg. Ale opiekun odważnie, krok po kroku, nawiązał kontakt — w końcu udało jej się! Teraz Roki, gdy pojawiają się wyprowadzacze, szczeka nie ze strachu, ale z radości...
Podczas pierwszej wizyty w serwisie Roki dosłownie nie wpuścił wyprowadzacza do mieszkania i nie pozwolił się dotknąć — nie mówiąc już o założeniu obroży. Szczekał i warczał.
Wyprowadzacz zaczął od wyjścia z Roki do przedsionka: tam ten rodzaj agresji przejawia się mniej niż na swoim terytorium — które, według psa, próbuje przechwycic wyprowadzacz. Przez pewien czas wyprowadzacz po prostu siedział i rozmawiał z Roki, aby go uspokoić i przekonać o swoich pokojowych intencjach. Nawet śpiewał piosenki: mój pies najbardziej lubił twórczość Jennifer Lopez. :D
Stopniowo podłączaliśmy smakołyki — w ten sposób udało się dotrzeć do klatki schodowej, gdzie Roki pozwolił założyć obrożę. Pozostał ostatni krok: założyć obrożę w mieszkaniu. Tutaj nie było potrzeby użycia na zachętę smakołyków, aby odwrócić uwagę psa wystarczające okazało się tylko polecenie "siad", ale co najważniejsze- udało się!
Ogólnie rzecz biorąc, Roki teraz leci teraz w obrozy sam, żądając, aby szybko go zapiąć i iść na spacer.

Wyjechaliśmy na wakacje i zostawiliśmy naszego "anioła" przyjacielowi, w końcu musieliśmy wymienić drzwi wejściowe i poradzić sobie z sąsiadami i zarządcą: "aniołek" wył dwa dni bez przerwy.

Musieliśmy pilnie i, co najważniejsze, zdalnie szukać nowej opieki - i takiej, żeby Eli nie zostawała sama w domu na długi czas. Szukaliśmy długo i bez efektów, jak zwykle u wszystkich opiekunów i w hotelach psy są pozostawione w klatkach lub zostawiane same na cały dzień. Postanowiliśmy spróbować usługi opiekuńczej i zostawić psa opiekunowi z Alvisa. Starannie spisano wszystkie nasze wymagania i powiedzieli, że spróbują wybrać dla nas odpowiedniego opiekuna (fajnie, że pierwsza komunikacja była możliwa przez WhatsApp, ponieważ roaming i tak dalej).

W rezultacie następnego dnia znaleźli opiekuna, który jest gotowy do podjęcia "problematycznego psa", a nawet nie zostawiać go samego przez prawie dwa tygodnie! Tego samego dnia zadzwoniliśmy do opiekuna, poznaliśmy się, szczegółowo omówiliśmy wszystkie niuanse, co i jak. To bardzo wygodne, że spotkania mogą odbyć się online i bez obecności samej Eli.

W końcu opiekun zgodził się zabrać naszego szczeniaka do siebie, stanowczo przetrwał wszystkie próby w postaci zjedzonej tapety, porysowanych drzwi i skakania na łóżko o 5 rano! Pies otrzymał tyle uwagi, na ile na pewno nie mogę sobie pozwolić:)) chodzili na spacery 3 razy dziennie przez 1-2 godziny, pojechali do lasu, puszczali kaczki na jeziorze, zobaczyli krowy, grali w piłkę — Ogólnie Rzecz Biorąc, Eli miała dużo zabawy!

Cóż, najważniejsze jest to, że każdego dnia opiekun pisał, opowiadał co robią, jak sobie radzą, wysyłał zdjęcia i filmy. W rezultacie nie martwiliśmy się o psa: tak naprawdę ona również była na wakacjach!:)

Dziękuję bardzo za usługę! I wielkie podziękowania dla opiekunki, która stała się na chwilę drugą mamą dla naszej kudłatej córeczki!:)